Deptak

aaa4

-Przypadkiem nigdzie w okolicy pana nie zauwazylam. - Zagryzla wargi, ale nie byl to wyraz jakiegos szczegolnego cierpienia. - Wolalabym, zeby pan tego nie widzial.

-Dlaczego? - Przez chwile mialem zamiar wysilic sie na zjadliwa ironie, ale gdzies w oddali zdazylem uslyszec cichutki [link widoczny dla zalogowanych]
dzwoneczek ostrzegawczy.

-Dlatego, ze nie chce, zeby ludzie o tym wiedzieli.

-To jest dla mnie jasne - ciagnalem cierpliwie. - Ale dlaczego?

-Bo nie bardzo jest sie czym chwalic. Musze sie jakos utrzymywac, doktorze Marlowe. Kiedy dwa lata temu przyjechalam do tego kraju, nie mialam kwalifikacji do zadnej pracy. Do tego, co robie w tej chwili, tez ich nie mam. Jestem beznadziejna aktorka. Wiem o tym. Nie mam za grosz talentu. Ostatnie dwa filmy, w ktorych gralam, byly... no, po prostu straszne. Czy to pana dziwi, ze ludzie traktuja mnie ozieble, ze zastanawiaja sie glosno, dlaczego Olympus Productions zaangazowala mnie do nastepnego filmu? No coz, teraz pewnie juz sie pan domysla. Odpowiedzia na to pytanie jest nazwisko Johann Heissman. - Usmiechnela sie niewesolo, samymi kacikami ust. - Jest pan zaskoczony, doktorze Marlowe? Moze zbulwersowany?

-Nie.

Niewesoly usmiech zniknal z jej twarzy, a [link widoczny dla zalogowanych]
wraz z nim odplynelo z niej cale zycie. Kiedy znow sie odezwala, jej glos zabrzmial tepo i martwo.

-A wiec tak latwo pan w to uwierzyl?

-Ani latwo, ani wcale. Rzecz w tym, ze nie wierze w ani jedno pani slowo.

Spojrzala na mnie, jeszcze troche smutna, ale przede wszystkim zaskoczona.